EVROPSKI SUD ZA LJUDSKA PRAVA
PETO ODJELJENJE
ODLUKA
Predstavka br. 44993/18
Milorad MARTINOVIĆ protiv Crne Gore
Evropski sud za ljudska prava (Peto odjeljenje), na zasijedanju Vijeća 11. marta 2021. godine u sastavu:
Mārtiņš Mits, predsjednik,
Jovan Ilievski,
Ivana Jelić, sudije,
i Martina Keller, zamjenik registrara odjeljenja,
Imajući u vidu da je gore navedena predstavka podnijeta Sudu 15. septembra 2018. godine,
Imajući u vidu izjašnjenje koje je dostavljeno od strane tužene Vlade i odgovor na izjašnjenje koji je dostavljen od strane podnosioca predstavke, Nakon vijećanja na sjednici, odlučuje kao što slijedi:
ČINJENICE
- Podnosilac predstavke, g-din Milorad Martinović, je crnogorski državljanin, koji je rođen 1957. godine i živi u Podgorici. Njega je pred Sudom zastupala g-đa T. Gorjanc-Prelević, izvršna direktorica nevladine organizacije Akcija za ljudska prava.
- Vladu Crne Gore (u daljem tekstu: „Vlada“) je zastupala njihova zastupnica, g-đa V. Pavličić.
A. Okolnosti predmeta
- Činjenice datog predmeta, kako su ih iznijele stranke u postupku, mogu biti sumirane kao što slijedi.
- Dana 24. oktobra 2015. godine između petnaest i dvadeset policajaca je pretuklo podnosioca predstavke na ulici. Nanesene su mu dvije teške tjelesne povrede i zadobio je niz posjekotina, ogrebotina i hematoma duž cijelog tijela. Narednog dana Osnovno državno tužilaštvo je pokrenulo istragu.
- Dana 10. novembra 2015. godine dva policajca, X i Y, priznali su da su pretukli podnosioca predstavke.
- Dana 30. decembra 2015. godine između podnosioca predstavke i države zaključeno je vansudsko poravnanje. Podnosiocu predstavke je isplaćen iznos od ukupno 130.000,00 eura, koji se odnosi na cjelokupnu pretrpljenu i buduću materijalnu i nematerijalnu štetu koju je pretrpio tokom incidenta. U poravnanju se navodi da su strane na taj način riješile „cjelokupan sporni odnos koji je proistekao iz predmetnog incidenta”.
- Dana 23. januara 2017. godine Osnovni sud u Podgorici je oglasio komandanta relevantne policijske jedinice krivim zbog krivičnog djela pomoć učiniocu posle krivičnog djela i osudio ga na pet mjeseci zatvorske kazne.
- Dana 25. jula 2017. godine Ustavni sud je utvrdio povredu materijalnog i procesnog aspekta člana 3 Konvencije u predmetu podnosioca predstavke.
- Dana 21. oktobra 2019. godine, nakon što je predmet vraćen na ponovni postupak, Osnovni sud u Podgorici je oglasio krivim počinioce X i Y zbog krivičnog djela mučenja u sticaju sa krivičnim djelom teška tjelesna povreda i svakog prvostepeno osudio na kaznu zatvora od po godinu dana i pet mjeseci. O njihovoj žalbi na prvostepenu presudu još uvijek nije odlučeno.
B. Relevantno domaće pravo
- Relevantno domaće pravo je navedeno u predmetu Siništaj i drugi protiv Crne Gore, br. 1451/10 i dvije dr., stavovi 60 i 65, od 24. novembra 2015. godine i, mutatis mutandis, Milićević protiv Crne Gore, br. 27821/16, stav 23, od 6. novembra 2018. godine.
PRITUŽBE
- Podnosilac predstavke se žalio na povrede članova 3 i 13 Konvencije zbog policijske torture od 24. oktobra 2015. godine usljed nedostatka djelotvorne istrage, kao i nedostatka djelotvornog domaćeg lijeka u tom smislu.
PRAVO
- Vlada je navela da je podnosilac predstavke izgubio status „žrtve“. Podnosilac predstavke je smatrao da i dalje uživa status žrtve, da mu vansudskim poravnanjem nije obezbijeđena naknada zbog nedjelotvorne istrage, niti bi takva povreda mogla da bude otklonjena samo dodjelom naknade.
- Relevantna načela koja se tiču statusa žrtve u kontekstu pritužbi u vezi člana 3 su navedena u, na primjer, Jevtović protiv Srbije, br. 29896/14, stav 61, od 3. decembra 2019. godine.
- Vraćajući se na konkretan predmet, Sud prvo primjećuje da je Ustavni sud izričito utvrdio povrede i materijalnog i procesnog aspekta člana 3 Konvencije u slučaju podnosioca predstavke, čime je izričito priznata povreda na koju se žalio podnosilac predstavke, na koji način se zapravo zadovoljava prvi kriterijum koji je utvrđen u sudskoj praksi Suda. Drugo, podnosilac predstavke je postigao poravnanje sa državom i time dobio novčanu naknadu u iznosu od 130.000,00 eura za svu postojeću i buduću štetu vezanu za incident, kako materijalne tako i nematerijalne prirode, čime se zadovoljava drugi kriterijum. Treće i konačno, sprovedena istraga je rezultirala (a) identifikovanjem dva direktna počinioca krivičnog djela, lica X i Y, koja se trenutno gone zbog mučenja i nanošenja teških tjelesnih povreda i (b) krivičnim gonjenjem i izricanjem kazne komandantu relevantne policijske jedinice zbog pomaganja počiniocu nakon izvršenja krivičnog djela.
- U takvim okolnostima, Sud smatra podnosilac predstavke ne može da tvrdi da i dalje ima status „žrtve“ u smislu člana 34 Konvencije i da njegova pritužba na osnovu člana 3 Konvencije mora biti odbačena u skladu sa članom 35 stav 3 tačka (a) i stav 4 Konvencije.
- Imajući u vidu gore izneseno obrazloženje i zaključak, ne može se smatrati da podnosilac predstavke ima „argumentovanu tvrdnju” na osnovu člana 13 Konvencije (vidjeti Osmayev protiv Ukrajine (decembar), br. 50609/12, stav 57, 30. jun 2015. godine). Na osnovu ovoga proizilazi da je ova pritužba očigledno neosnovana te mora biti odbačena u skladu sa članom 35 stav 3 tačka (a) i stav 4 Konvencije.
Iz tih razloga, Sud, jednoglasno,
Proglašava predstavku kao neprihvatljivu.
Sačinjeno na engleskom jeziku, u pisanoj formi, dana 1. aprila 2021. godine.
Martina Keller Mārtiņš Mits
zamjenik registrara predsjednik
_______________________
Prevod odluke preuzet sa hudoc.echr.coe.int
baza unakrsnih veza
Preuzmite presudu u pdf formatu